ΔΙΧΡΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Η δίχρονη δημόσια υποχρεωτική Προσχολική αγωγή αποτελεί το κύριο αίτημα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής δίχρονης Προσχολικής αγωγής και η σύνδεσή της με την πρωτοβάθμια, μέσω της ομαλής μετάβασης από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό σχολείο είναι μια ουσιαστικής σημασίας παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η  υποχρεωτική δίχρονη Προσχολική αγωγή εξασφαλίζει στο παιδί συνέχεια ως προς το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το χώρο και τα πρόσωπα και δίνει στους εκπαιδευτικούς τον απαραίτητο χρόνο για να ασχοληθούν με θέματα που σχετίζονται με πρώιμη παρέμβαση και  συστηματικές προληπτικές παρεμβάσεις.

Η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει στη Βουλή δεν ικανοποιεί το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά το αφήνει στον αέρα, για υλοποίηση το απώτερο μέλλον, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες. Στο παιχνίδι της κυβέρνησης εντάσσεται η ΚΕΔΕ αλλά και συνδικαλιστικές ηγεσίες στους ΟΤΑ, που αρνούνται αυτό το δικαίωμα. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση της ΚΕΔΕ για πέρασμα της Προσχολικής Αγωγής στου Δήμους και η υπεράσπιση του καθεστώτος των voucher, των κουπονιών και των τροφείων!

Στην αιτιολογική έκθεση και στην παράγραφο 3 του άρθρου 33 αναφέρεται ότι ξεκινάει η σταδιακή εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στα Νηπιαγωγεία. Η ένταξη γεωγραφικά των δήμων στη διαδικασία θα γίνεται μετά από γνώμη του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης, εισήγηση του αντίστοιχου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ο τελικός ορισμός των Δήμων που θα υλοποιείται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή θα γίνεται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών.

Με βάση τα παραπάνω, επισημαίνουμε τα εξής ζητήματα:

1.       Δεν υλοποιείται - παρά τις νομοθετικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στο υφιστάμενο πλαίσιο λειτουργίας της Προσχολικής Αγωγής -   το παλλαϊκό αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική για όλα τα νήπια προνήπια σε όλα τα νηπιαγωγεία της χώρας, αλλά προωθείται μια αμφίβολη διαδικασία, η ολοκλήρωση της οποίας τοποθετείται στο απώτερο μέλλον.

2.       Η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή είναι πρώτα και κύρια μία παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά την ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Δεν είναι και δε δεχόμαστε να είναι μία επιλεκτική παροχή «αλά καρτ», η οποία θα είναι υπόθεση των Περιφερειακών Διευθύνσεων.

3.       Η κυβέρνηση δεν παίρνει ούτε ένα μέτρο στην κατεύθυνση ανάπτυξης των υποδομών του δημόσιου Νηπιαγωγείου, στη στελέχωσή του με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, δε δημιουργεί δηλαδή ούτε καν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να γίνει πραγματικά πράξη το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα της βαθιάς αντιλαϊκής κατεύθυνσης, που έχει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που εξαρτά τη δημιουργία και λειτουργία των δομών της εκπαίδευσης από τους «δημοσιοοικονομικούς περιορισμούς», την περικοπή δαπανών και από την Παιδεία, για να πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα.

4.       Κατά τη γνώμη μας οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών του λαού είναι το κύριο. Η  ικανοποίησή τους απαιτεί σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Δε δεχόμαστε μία λογική που λέει ότι «δεν έχω κτήρια», «δε δημιουργώ υποδομές», «δε χρηματοδοτώ τη δημόσια εκπαίδευση» αλλά  «εφαρμόζω τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή όπου τελικά η ίδια η ζωή λύνει το ζήτημα» (π.χ. μειωμένος αριθμός παιδιών λόγω υπογεννητικότητας), αλλά και όπου τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα ωθούν στην κατεύθυνση αυτή (π.χ. διπλασιασμός από 7 σε 14 του ελάχιστου αριθμού μαθητών για να δημιουργηθεί τμήμα νηπιαγωγείου, 30ωρο, προαιρετικότητα δηλαδή κλείσιμο ολοήμερων). Είναι γνωστό ότι δεν προβλέπονται - ούτε από τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό - κονδύλια για την ανέγερση νέων σχολείων και Νηπιαγωγείων, όπως επίσης ότι τα κονδύλια για σχολικές υποδομές δεν είναι επιλέξιμα από τα ΕΣΠΑ!

5.       Η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου χωρίς καμία πρόβλεψη για στήριξη από την κυβέρνηση (κονδύλια, προσωπικό, κτηριακό κ.ά.) θα εντείνει τις εκπαιδευτικές ανισότητες ανάμεσα σε Περιφέρειες και Δήμους. Είναι τελικά αμφίβολο, αν θα λύσει προβλήματα ή θα δημιουργεί νέα, ειδικά για οικογένειες που έχουν ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες, έχουν ανάγκη από δομή προσχολικής αγωγής ολοήμερης και διευρυμένης λειτουργίας.

6.       Ερωτηματικά προκαλεί το ότι δεν αναφέρεται πουθενά, αν στα «μεταβατικά» χρόνια και στους δήμους που θα έχουν ενταχθεί στις περιοχές της «Δίχρονης» θα είναι υποχρεωτική η εγγραφή όλων των παιδιών στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή θα υπάρχει δικαίωμα επιλογής των γονιών ανάμεσα στο δημόσιο Νηπιαγωγείο και σε παιδικό σταθμό.

Με βάση τις εξελίξεις δεν εφησυχάζουμε! Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις στοχεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που από τη μια τσακίζει τη ζωή μας και από την άλλη επιδιώκει να παρουσιάσει ότι δήθεν ικανοποιεί λαϊκά αιτήματα.  

 Διεκδικούμε:

α.  Δίχρονη υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή και Εκπαίδευση και άμεση εφαρμογή της σε όλη την επικράτεια με όλο μας το πλαίσιο (15 νήπια στο τμήμα)

β. Στις περιοχές άμεσης εφαρμογής διεκδικούμε εγγραφή αποκλειστικά στα νηπιαγωγεία των προνηπίων 

γ. Εδώ και τώρα μέτρα ανάπτυξης των υποδομών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και χρηματοδότηση, που να καλύπτει τις ανάγκες. Καμία σκέψη για το πέρασμα των Νηπιαγωγείων στους Δήμους. Όλα τα παιδιά ως τεσσάρων ετών σε δημόσιους αποκλειστικά δωρεάν παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία.